0
Insertion Loss و Return Loss در فیبر نوری
همانطور که می دانیم تعداد زیادی کابل فیبر نوری در ارتباطات نوری بین دستگاهها استفاده می شود و اتصال دهنده های نوری کابلهای فیبر برای شبکه های فیبر نوری با کارایی بالا لازم است که قابل اطمینان باشند. هنگام اندازه گیری اثرات میرایی اتصالات فیبر ، افت درج (IL) و افت بازگشت (RL) دو اندازه گیری پارامتر ضروری هستند.
Insertion Loss و Return Loss برای اتصالات فیبر چیست؟
از دست دادن توان چیست؟
در ارتباطات از راه دور ، افت توان به از دست دادن قدرت سیگنال گفته می شود که به عنوان نسبت در دسی بل (دسی بل) محاسبه می شود و نتیجه آن قرار دادن یک فرستنده یا منبع در ابتدا و یک دستگاه اندازه گیری در انتهای خط انتقال یا فیبر نوری است. همچنین می توان از آن به عنوان میرایی یاد کرد ، که نشان می دهد با مقایسه توان ورودی با توان خروجی ، میزان افت سیگنال چقدر است. هر چه این عدد کم باشد بهتر است. به عنوان مثال ، افت درج 0.3dB بهتر از 0.5dB است.
از دست دادن بازگشت چیست؟
هنگامی که یک سیگنال از طریق یک خط انتقال منتقل می شود ، به دلیل ناپیوسته بودن خط انتقال ، همیشه مقداری از قدرت سیگنال منعکس یا به منبع برمی گردد. ناپیوستگی می تواند عدم تطابق با بار پایان دهنده یا دستگاهی باشد که در خط قرار داده شده است. از دست دادن بازگشت به اتلاف توان سیگنال منعکس شده اشاره دارد. بنابراین هرچه ضرر برگشت بیشتر باشد ، میزان بازتاب نیز کمتر خواهد بود. به عبارت دیگر ، اتصال فیبر با مقدار بالاتر RL عملکرد بهتری خواهد داشت.
چه عواملی باعث افت توان و از دست دادن بازگشت نور می شوند؟
در حالت ایده آل ، اگر کابل فیبر وصله اتصالی نداشته باشد ، حداقل تلفات حاصل می شود – یک فیبر شیشه ای مداوم و مستقیم از نقطه A به نقطه B و بدون وقفه. با این حال ، شبکه های فیبر نوری برای برقرار بودن به اتصالات نیاز دارند. عملکرد پایین IL و RL بالا به دلیل سه عامل زیر کاهش می یابد:
کیفیت و تمیز بودن کانکتور ها
بدیهی است که نقص فیبر انتهای فیبر مانند خراش ، چاله ، ترک و آلودگی ذرات تأثیر مستقیم بر عملکرد خواهد داشت و به ضعف توان / بازگرداندن ضعیف کمک می کند. هرگونه بی نظمی که مانع انتقال نور از یک فیبر به فیبر دیگر شود ، بر IL و RL تأثیر منفی می گذارد.
کانکتور زیر میکرویسکوپ
عدم تراز (انتطباق) بین دو کور
وظیفه اصلی اتصال دهنده(کانکتور فیبر نوری) این است که کورها را دقیقاً در محل تراز نگه دارد ، اطمینان حاصل کنید که هسته یک فیبر به طور دقیق و دقیق با هسته فیبر دیگر همسو می شود ، بنابراین باعث می شود که هر اتصال دهنده با اتصال دیگر با تراز بندی دقیق هسته و هسته جفت شود – تماس هسته ای به طور معمول ، هرچه قطر سوراخ فرول کوچکتر باشد ، دقیق تر فیبر در فرول قرار می گیرد. اگر سوراخ فرول کاملاً در مرکز نباشد ، کورهایی که در آن نگه داشته می شود ، هرگز کاملاً در مرکز و تراز درست قرار نمیگیرند. بنابراین ، عدم انطباق بین دو هسته اغلب زمانی اتفاق می افتد که کورها با هسته های حامل نور کاملاً با یکدیگر مطابقت نداشته باشند و در نتیجه IL / RL ضعیف باشد.
تراز کور فیبر
ارتباط ضعیف بیت دو کانکتور و هسته
به منظور دستیابی به IL پایین و RL بالا ، باید تماس هسته به هسته بهینه شده حاصل و حفظ شود. سبک های مختلف پولیش اتصالات فیبر دارای عملکرد تماس هسته به هسته در مورد از دست دادن اتصال و از دست دادن اتصال است. معمولاً افت اتصالات PC ، UPC و APC کمتر از 0.3dB است. با این حال ، اتصال دهنده های UPC به دلیل کمترین شکاف هوا کمترین میزان IL را دارند در حالی که اتصالات APC به دلیل چهره انتهایی الیاف مورب ، بالاترین RL را دارند. تفاوت کانکتور PC و UPC و APC به شما کمک می کند نوع اتصال فیبر مناسب را انتخاب کنید.
تفاوت کانکتورupc apc
چگونه می توان افت اتصالات فیبر را کاهش داد؟
استفاده از کانکتورهای تست شده و با کیفیت بالا به استفاده کننده گان شبکه کمک می کند اتصالات پرسرعتی را که در طولانی مدت عملکرد خوبی دارند داشته . در اینجا چند نکته برای بهینه سازی مقدار افت توان و افت برگشت آورده شده است:
همه اتصالات فیبر را تمیز نگه دارید ، به خصوص قبل و بعد از نصب و آزمایش. با استفاده از ابزار مناسب برای تمیز کردن اتصالات اتصال دهنده.
تعداد خمیدگی های پیچیده ، اتصالات و اتصالات را که ممکن است باعث شکست نور از طریق روکش کور شود ، به حداقل برسانید. در صورت نیاز به دسته کردن فیبر، شعاع را تا حد ممکن بزرگ نگه دارید.
از کابل های تولید شده کارخانجات شناخته شده استفاده کنید. این شرکت ها دستورالعمل های را دقیق انجام می دهند و به طور معمول شامل ضمانت هستند.
اریونت دارای ازمایشگاه جامع تست و اندازه گیری تمامی پارامترها می باشد.
